PATRYCJA NOSIADEK

14-01-2020

Wykształcenie: Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (studia magisterskie, kierunek: Choreografia i Teoria Tańca). Studia pierwszego stopnia ukończyła na wydziale artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi (kierunek: Taniec, specjalność: Choreografia).

Praca zawodowa: projekty indywidualne, współpraca z Teatrem Tańca Zawirowania, Egurrola Dance Studio, Centrum Teatru i Tańca w Warszawie

Dodatkowe informacje: regularne występy w projektach video-art

Przydatne linki: https://www.facebook.com/Patrycja-Nosiadek-1681033675283045

Patrycja Nosiadek (ur. 1993) – tancerka, choreografka, pedagog tańca, menedżer kultury. Jest absolwentką Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (studia magisterskie na kierunku Choreografia i Teoria Tańca). Studia pierwszego stopnia ukończyła na wydziale artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi (na kierunku Taniec, specjalność: Choreografia). Studentka Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (na kierunku: Menedżer Kultury).

PRACA ARTYSTYCZNA

Jako uczennica szkoły baletowej w Gliwicach przez wiele lat tańczyła w obsadzie „Dziadka do Orzechów” Gliwickiego Teatru Muzycznego. W okresie studiów staż zawodowy odbyła w Teatrze Muzycznym w Łodzi (Zespół baletowy oraz Dział Promocji i Marketingu), występowała m.in. w choreograficznej adaptacji Artura Żymełki filmu „Tango” Zbigniewa Rybczyńskiego.

Podczas pięcioletnich studiów artystycznych na wydziale tańca poznała całą gamę styli tanecznych, jednak fundament jej działań artystycznych stanowi teatr tańca jako gatunek oparty na technice tańca współczesnego, jazzowego, improwizacji, metody Gaga oraz teorii Labana. W trakcie studiów rozpoczęła również pracę pedagogiczną z młodzieżą uczęszczającą do ośrodków tańca i kultury na terenie Śląska, województwa mazowieckiego oraz łódzkiego. Pracowała także jako trener techniki tańca dla pierwszoligowych, flagowych zespołów Egurrola Dance Studio. Zespoły te wielokrotnie zdobyły tytuły Mistrza Polski i Mistrza Świata.

W katalogu swojej działalności artystycznej Nosiadek ma także prace choreograficzne przy wideoklipach Doroty Masłowskiej, Olgi Czyżykiewicz, Joanny Lewandowskiej, Pablopavo, Piotra Zalewskiego, Natalii Moskal i innych oraz kilka projektów skierowanych do widowni dziecięcej. Była choreografką dziecięcego musicalu „Bitwa o Broadway” (Premiera w Teatrze Palladium w Warszawie), stworzyła autorski spektakl teatru tańca dla dzieci „Misiak serduszko” na podstawie książki Pawła Anioła (premiera odbyła się w ramach projektu akcji charytatywnej „Dzień Misia Pluszowego” organizowanego przez Urząd Miasta i Gminy Grodzisk Mazowiecki).

Jej spektakl dyplomowy pt. „w życiu to TY decydujesz kim chcesz BYĆ” miał premierę w studio filmowym i telewizyjnym Arterion w Łodzi, a choreografia „IMAGO” została premierowo wystawiona podczas przeglądu etiud tanecznych „Up To Stage” w Okęckiej Sali Widowiskowej w Warszawie.

Patrycja Nosiadek brała udział w przedstawieniach, projektach, inicjatywach akademickich wielu choreografów, takich jak m.in. Anatoliy Ivanow, Alexandr Azarkevitch, Paulina Sałek, Ewa Wycichowska, Grzegorz Pańtak, Jacek Przybyłowicz, Artur Żymełka. Wystąpiła w spektaklu „Ravnfjær” w choreografii Artura Grabarczyka (hartdancecompany), w spektaklu „Taniec i ja” Teatru Tańca Zawirowania w choreografii Małgorzaty Piastowskiej oraz Alberta Ciastka czy w spektaklu „Patolovja” w reżyserii Marty Twardowskiej i choreografii Agnieszki Sikorskiej. Premiera sceniczna „Patolovja” odbyła się w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a podczas pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 w i pierwszego twardego lockdownu w Polsce projekt otrzymał swoją wersję multimedialną. Premiera online odbyła się w 2020 r. w programie prezentacji internetowych Centrum Teatru i Tańca w Warszawie.

Nosiadek, równolegle ze współpracą z innymi twórcami, regularnie realizuje własne, autorskie projekty choreograficzne. Premiera jej spektaklu „ogranicz E nie” odbyła się na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, podczas wieczoru dyplomowego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, choreografia ta została również zakwalifikowana do finału konkursu choreograficznego „Scena Otwarta”.

Solowa choreografia Nosiadek pt. „space”  w wykonaniu Zuzanny Kupidury zaprezentowana została podczas koncertu „Elektrofonia” Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Podczas pandemii koronawirusa Nosiadek stworzyła dwie części etiudy choreograficznej „Yoni” w formie video art. Spektakle te zostały zaprezentowane w ramach programu tanecznych premier online w Centrum Teatru i Tańca w Warszawie.

Jako pedagog tańca regularnie prowadzi warsztaty taneczne w różnych specjalnościach: technika tańca, taniec jazzowy, taniec współczesny, improwizacja.

PRACA MENEDŻERSKA

Patrycja Nosiadek aktualnie pracuje jako menedżerka Teatru Tańca Zawirowania (Fundacja Scena Współczesna) i współtworzy Centrum Teatru i Tańca w Warszawie. Jest także menedżerką oraz koordynatorką lokalną Polskej Sieci Tańca (organizatorem PST jest Instytut Muzyki i Tańca w Warszawie). W latach poprzednich pracowała jako specjalistka ds. metodyczno-instruktorskich w szkołach Egurrola Dance Studio.

FRAGMENTY RECENZJI

„W „Yoni I” Nosiadek szuka i obrazuje własną witalność, w miękkim ruchu, na styku ziemi i wody. Tu jest przytulona do wielkiego drzewa, otoczona soczyście zieloną, wysoką trawą, stąd – niczym bóstwo – wyłania się z wody. Piękna, kusicielska, erotyczna, pełna. Z kolei „Yoni II” burzy ten idylliczny obraz. Tancerka pojawia się w urbanistycznym otoczeniu mostu w wielkim mieście, a każdy taki most jest obrazem siły człowieka, jego potęgi przytłaczającej i niszczącej przyrodę. Skromna sukienka z „Yoni I” została tutaj zamieniona na złotą, dobrze skrojoną suknię. Jakby choreografka chciała podkreślić strojem moc bohaterki (a może siebie samej). Także realizacja filmowa (w obu produkcjach bardzo udana) jest odmienna, prowadzona szeroko, wychwytująca ruch, nie tylko taneczny. A w kontrze do tego obrazu otrzymujemy opowieść, snującą się przez całą tę etiudę wideo, i wcale nie jest to historia o sile, lecz raczej o lękach, obsesjach, pragnieniach czy dyskryminacji, której na co dzień doświadcza niejedna kobieta”.
(„Złote odrodzenie” Sandra Wilk, Strona Tańca; źródło: http://stronatanca.pl/recenzje/zlote-odrodzenie)

Foto: Paulina Niewiadomska