Wieczór Laureatów Konkursu Choreograficznego Masdanza
04-11-2020
W ramach 16. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania 2020 zaplanowano wieczór z laureatami tegorocznego Konkursu Choreograficznego Masdanza, który odbył się w październiku w Hiszpanii. Na scenie Garnizonu Sztuki (d. Teatr Imka) publiczność obejrzy trzy choreografie laureatów – prace Danielle Huyghe & Alexandra Verschuuren, Giovanni Insaudo oraz Giorgia Gasparetto.
O SPEKTAKLACH:
„Out of the blue” Danielle Huyghe i Alexandra Verschuuren
„Out of the blue” porusza temat rzeczywistości snów. Danielle Huyghe i Alexandra Verschuuren odkrywają tę rzeczywistość, wykorzystując niepokój, który odczuwamy we śnie. Jest on punktem wyjścia dla ich dzieła. W spektaklu starają się one pokazać niepewność oraz trudności, z którymi muszą się zmierzyć w obliczu nieznanego. Efekt ten udało im się osiągnąć dzięki badaniu fazy REM oraz jej wpływu na doświadczenia. Dzięki temu widownia może razem z nimi ruszyć w podróż pełną intensywnych działań i odpoczynku, podczas której każdy może dać się ponieść swej nieświadomości. Za pośrednictwem tego doświadczenia twórcy uświadamiają nam, jak radzimy sobie w konfrontacji z rzeczywistością.
Strange Strangers to holendersko-belgijski zespół założony w 2018 roku przez Danielle Huyghe i Alexandrę Verschuuren. Zespół powstał w wyniku bliskiej przyjaźni między tancerkami z czasów licealnych w de!Kunsthumaniora Hedendaagse Dans w Antwerpii, a także dzięki zainteresowaniu tancerek różnicami w ich osobowościach. W 2020 roku ukończyły studia licencjackie na kierunku Taniec i choreografia w ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten w Arnhem. Współpracowały ze znanymi choreografami i występowały na wielu międzynarodowych festiwalach. W 2018 roku stworzyły swój pierwszy spektakl, „Under, stand”, który powstał przy współpracy z muzykami, a wystawiany był w Holandii. W 2019 roku nawiązały współpracę z hiszpańskim kompozytorem i muzykiem mieszkającym w Utrecht o nazwisku Guillem Gongora Moral. Studiował on muzykę klasyczną w Barcelonie, a podczas studiów magisterskich na HKU skupił się na wykorzystaniu elektroniki w swoich utworach. Jest zdobywcą 17. nagrody Joana Guinjoana dla młodych kompozytorów. Rok później do zespołu dołączył Gerard Sangrà i objął funkcję managera. Po ukończeniu studiów licencjackich na Codarts w Rotterdamie rozpoczął studia magisterskie na kierunku Ekonomia kultury i przedsiębiorczość na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie. Brał udział w wielu projektach, takich jak De Studio Rotterdam, Stukafest Rotterdam, PRISM Rotterdam, a obecnie Strange Strangers. Zespół zaczął prace nad swym drugim spektaklem, „Out of the blue”, podczas rezydencji w Dansateliers (Holandia), a zaprezentował go w trakcie One Night’s Dance. Zaraz potem pojawiły się propozycje występów i rezydencji, w tym: CC De Warandepoort (Belgia), CC De Ververij (Belgia), Rietveld Theater (Holandia), Fameus/Kavka (Belgia), KunstZ (Belgia), Concordia Theater (Holandia), Festival 10 Sentidos (Hiszpania), DanzaTTack (Hiszpania), Masdanza (Hiszpania) i Auditorio de Tenerife (Hiszpania). W 2020 roku zespół otrzymał nagrodę jury 25. festiwalu Masdanza za najlepszą choreografię.
„Crisalide” Giovanni Insaudo
Każdy zamknięty jest we własnej skorupie i zdany tylko na siebie. Odizolowany od środowiska na czas nieokreślony. Nasze codzienne doświadczenia to ciągle to samo: nic. A może jednak nadal coś dzieje się w tajemnicy? Może coś się rozwija, choć tego nie dostrzegamy? Może jest jakieś małe stworzenie, któremu po niezliczonych metamorfozach wyrastają skrzydła? Czy kwarantanna pozwala na stworzenie dzieł, które nie powstałyby w społecznym zgiełku? Poczwarkę (po włosku: „Crisalide”), czyli stadium rozwojowe larwy motyla, można na wiele sposobów porównać do fazy koncepcyjnej każdego procesu twórczego, a także do stanu kwarantanny, który może nie jest zbyt wygodny, ale mimo to jest potencjalnie owocny. Wiele się dzieje, choć niewiele widać. Giovanni Insaudo wykorzystał swą „kwarantannę” w owocny sposób i na bazie tego porównania stworzył poetycką choreografię. Punktem wyjścia było dla niego pytanie, jak taka niewidzialna metamorfoza – jak w przypadku poczwarki, a tym samym artysty na początku procesu twórczego – może być przedstawiona za pomocą ciała tancerza? Na początku jest tylko mały robak, który w bólu przechodzi proces szybkiego rozwoju. W perspektywie ma swoje największe marzenie – stać się pięknym motylem i polecieć w świat na własnych skrzydłach. Zmienia się, wije i dorasta, a jednocześnie cały czas kurczowo trzyma się tego marzenia. Tylko to utrzymuje go przy życiu. Odpowiednio zaopatrzony w żywność przepoczwarza się w kokon. Myśli jedynie o sobie i swoim marzeniu, niczym zahipnotyzowany. Aż wreszcie nadchodzi koniec oczekiwania: warstwa po warstwie wychodzi na świat, by w końcu spełnić swe marzenie. Dumny motyl odlatuje w kierunku wolności!
Spektakl „Crisalide” powstał w ramach I VESPRI – zbiorowego projektu tanecznego, który Giovanni Insaudo stworzył wspólnie z Sandrą Salietti. Choć wraz z końcem sezonu zakończy się jego współpraca Tanz Luzerner Theater, nadal będzie on kontynuował swoją przygodę choreograficzną. W ramach wdzięczności za wszystko, czego doświadczył w teatrze, czego nauczył się od choreografów oraz od Kathleen McNurney, a także w podziękowaniu za możliwość tworzenia i wystawiania własnych choreografii, pragnie przedstawić on przedsmak tego, co tworzyć będzie w przyszłości.
Giovanni Insaudo to choreograf, tancerz, nauczyciel i założyciel zespołu tanecznego I VESPRI Giovanni Insaudo. Studiował w Hiszpanii na akademii Victora Ullate oraz w C.A.D. (Centro Andaluz de Danza). Był solistą w takich zespołach, jak Dantzaz Konpainia (dawniej: Ballet Biarritz Junior), Balletto dell’Esperia, Gärtnerplatztheater w Monachium oraz Tanz Luzerner Theater. Dla każdego z tych zespołów tworzył choreografie, a także spektakle i projekty z udziałem niepełnosprawnych tancerzy. Tworzył dla D.A.F w Rzymie, a obecnie tworzyć będzie dla takich zespołów, jak Trier Theater Roberta Scafatiego, Ballet Contemporáneo de Burgos, D.A.F., Agora Dance Project oraz Hung Dance w Tajwanie. Jego spektakl „Acamante & Fillide” zdobył drugą nagrodę w konkursie choreograficznym Burgos-Nowy Jork oraz trzecią nagrodę w międzynarodowym konkursie choreograficznym w Kopenhadze. Dodatkowo otrzymał inne nagrody oraz zaproszenia na wiele międzynarodowych festiwali. Jego ostatni spektakl, „Crisalide”, zdobył nagrodę publiczności na 25. festiwalu Masdanza.
„The Home of Camila” Giorgia Gasparetto
„Miłość wyzwala, nie więzi. To ego. Kocham cię i chcę być przy tobie, choć to teraz niemożliwe… Więc odejdź”.
Maya Angelou.
„The Home of Camila” to opowieść o delikatnym wyzbywaniu się zobowiązań, życia i miłości. Jest to historia pewnej kobiety, która powoli uzewnętrznia się, a jej myśli i wspomnienia wypływają z jej umysłu, niszcząc, a następnie kształtując nowe środowisko przypominające wodospad. W wyniku takiego uwolnienia utknęła w nieokreślonej czasoprzestrzeni wraz z istotą, która znajduje się obok. Za chwilę coś się wydarzy. Mimo swego chaotycznym bezruchu dostrzega to, co na zewnątrz. Opanowuje ją palące pragnienie ogarnięcia tamtego świata. W tym bezruchu bombardują ją emocje i impulsy pochodzące z zewnątrz, zza okna jej domu, i z łatwością przejmują kontrolę nad jej oddechem, jej klatką piersiową. W ruch wprawiają ją ludzie, oczy, światła, a niewyraźnie objęcia jej uwolnionych myśli ciągną ją w podróż w nieznane. Pochłania ją życie przepełnione bólem, aż w końcu tonie w pięknej ciszy i w spokoju własnej akceptacji, która kiedyś współdzieliła przestrzeń z głośną ziemią. Nic już nie będzie jak dawniej.
Giorgia Gasparetto urodziła się we Włoszech w 1995 roku. Kształciła się w Spaziodanza (Padwa) w takich technikach, jak balet, modern oraz hip-hop, a następnie w 2018 roku ukończyła studia z tańca współczesnego na SEAD. Na trzecim roku studiów wyjechała również na wymianę studencką na Uniwersytecie Nowojorskim. Przez ten czas Giorgia miała przyjemność współpracować z takimi artystami, jak Julyen Hamilton, Mala Kline, Milla Koistinen, Edivaldo Ernesto, Jos Baker oraz wieloma innymi. Pod wpływem Anny Tenty oraz Manuela Rondy zainteresowała się również teatrem. Po ukończeniu studiów współpracowała z Janem Lauwersem i Paulem Blackmanem przy produkcji operowej „L’Incoronazione di Poppea“. W 2019 roku wraz z niemiecką choreografką Heike Hennig pracowała nad projektem „Atlas der Emotionen“ w Materze (Europejska Stolica Kultury 2019), a obecnie pracuje z nią nad kolejnymi projektami na 2021 rok. Jako tancerka współpracowała z zespołem Dejà Donné (Mediolan) przy operze „Rinaldo” w reżyserii Jacopo Spirei i choreografii Virginii Spallarossy. Jako freelancerka współpracowała z wieloma choreografami, takimi jak Barnaby Booth – spektakl „The light projects” w Leeds (Anglia) przy wsparciu Northern School of Contemporary Dance oraz Spin Arts – Elda Gallo – spektakl „Sadhana Project” przy wsparciu Dschungel Theatre w Wiedniu (Austria) – oraz w ramach Kliker Festival w Varaždin (Chorwacja). W ostatnim czasie Giorgia podjęła próbę stworzenia własnych dzieł we współpracy ze scenografem i kostiumologiem Santo Pablo Krappmannem. Jednym z nich jest spektakl solowy „The Home of Camila”, który miał swoją premierę podczas festiwalu Lust am Risiko w Salzburgu w 2018 roku. Spektakl ten wygrał festiwal Masdanza w 2020 roku (Wyspy Kanaryjskie) i otrzymał zaproszenie na Festiwal Zawirowania 2020 w Warszawie (Polska). Spektakl prezentowany był podczas ConnectLab w Brukseli oraz w Erbsenfabrik Brick 5 w Wiedniu. Znalazł się też w gronie finalistów podczas festiwalu Premio Twain DirezioniAltre (Włochy) oraz CortoinDanza 2019 Rassegna Logos (Włochy). Zwyciężył także w festiwalu Circuito Bucles w Walencji (Hiszpania). W swym repertuarze Giorgia ma również duet „Ultimo Piano”, który stworzyła wraz Priscillą Pizziol jako produkcję zespołu Déjà Donné. Spektakl został zaprezentowany na takich festiwalach, jak Showcase Dancehaus w Mediolanie (Włochy), TanzOffensive 2020 w Eisfabrik Theater w Hanowerze (Niemcy) oraz CortoinDanza w Cagliari (Włochy). Spektakl zyskał uznanie za potencjał choreograficzny, dzięki czemu otrzymał zaproszenie na s’Ala Sassari Rassegna di danza (Włochy) oraz Café de las Artes w Santander (Hiszpania) w 2021 roku. Ostatnio Giorgia próbuje swoich sił w capoeirze i sztuce cyrkowej. W sezonie letnim miała okazję ruszyć w trasę z teatrem Circo Soluna. Prowadzi również warsztaty z tańca współczesnego oraz BASI pilatesu w różnych szkołach w Europie (SEAD MoveMentor, Studio del Movimento, DanzaStudio, Incastro Festival). Szkoli się także, by uzyskać dyplom instruktora anatomii, fizjologii, neuropatii i uważności wydany przez School of Natural Health Sciences (Anglia).
Pokazy:
08.11.2020, godz. 19.00
Garnizon Sztuki (d. Teatr IMKA)
ul. Marii Konopnickiej 6, Warszawa
Bilety: 40 zł
Rezerwacja biletów: https://ewejsciowki.pl/warszawa/teatry/teatr-tanca-zawirowania,28/wieczor-leureatow-konkursu-masdanza,14080?eventId=191348&fbclid=IwAR3_OeOjjqOFjYiwLac45k51ecGVwfK0srPkufjuKd0LLoh6rWIWLf4cR7M