CTiT Zawirowania zostało partnerem Festiwalu Butohpolis – wieczór z trzema spektaklami butoh

18-04-2023

Centrum Teatru i Tańca Zawirowania zostało partnerem 5. Butohpolis – Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh, 21 kwietnia 2023 r. o godz. 19.00 zaprasza na Scenę przy ul. Bruna 9 w Warszawie na trzy spektakle. W programie znalazły się: „MEDEA FIAM” Elisabeth Damour (Francja), „Wojny. Święta Krew Śniących” Sylwia Hanff (Polska), Projekt „O kompozycji” Thomas Bradley (Australia). Tegoroczna edycja festiwalu odbywa się pod hasłem „Butoh jest wszędzie”.

O SPEKTAKLACH:

“MEDEA FIAM” ELISABETH DAMOUR (FRANCJA)

„Medea Fiam” Elisabeth Damour
Koncepcja i choreografia: Denis Sanglard
Koncepcja, taniec i kostiumy: Elizabeth Damour
Muzyka: René Baptist Huysmans

„Medea Fiam” – mówi bohaterka sztuki Seneki – „Stanę się Medeą”. Solo Medea Fiam jest owocem współpracy z Denisem Sanglardem. Kreując postać Medei daleka byłam od tworzenia postaci potwora, nie skupiałam się też na jej tragedii, ale na drodze, która zawiodła ją do tego potwornego czynu – dzieciobójstwa.

Moje solo nie skupia się wokół zemsty na Jasonie, który zostawił ją dla młodszej korynckiej księżniczki, przeciwnie – ogniskuje się wokół kwestii przywrócenia dzieciom Medei ich boskiej przynależności, ich prawowitości. Medea nie jest już bestią w ludzkim ciele, którą można upokorzyć. Jest czarodziejką z Kolchidy, wnuczką greckiego boga słońca Heliosa.

Taniec butoh to niekończące się poszukiwanie świadomości umysłu i ciała. To most prowadzący do niezbadanych terytoriów poprzez emocjonalną i artystyczną pracę. Choreografia solo jest nieustannym poszukiwaniem obrazów. Jest poszukiwaniem mojej zwierzęcej energii, próbą znalezienia pęknięć w mojej własnej naturze i głęboko ukrytej w moim wnętrzu. Każdy ruch jest pozbawiony tego, co bezużyteczne. Czuję, że staję twarzą w twarz ze swoją własną Medeą.

Rzeczywistość i Mit mieszają się i zostają wzbogacone o to, co jest naszą własną wyobraźnią. Rzeczywistość Medei wydaje się trwać poza czasem linearnym, w morderczym szale – poza tym wszystkim co uznajemy za ludzkie. Siła Mitu, którego moc ma korzenie w starożytności, odbija się echem w naszej teraźniejszości.

„WOJNY. ŚWIĘTA KREW ŚNIĄCYCH” SYLWIA HANFF (POLSKA)

„Wojny. Święta krew Śniących” Sylwia Hanff
performans butoh/body art/rytuał
Sylwia Hanff (butoh) & Alexandre Yterce (muzyka)
Kostium: Sylwia Hanff i Małgorzata Chrust

Muzyka Alexandre’a zabrała mnie w transformującą podróż, na spacer po krawędzi Otchłani. Poprzez zniszczenie zaprowadziła mnie do brzucha i serca świata i życia. Jak zmienić performans tańca butoh w akt transgresyjny, który przekształca świadomość?

Wojny [Op. 14] – Alexandre Yterce:

Przelej swoją krew, odziana w swoją krew
Idź nomadzie, idź, poddaj się otchłani,
Zobacz, jak nieznane w twojej twarzy staje się

Zawrotnym niebem.
Usuń zaklęcie poświęconej egzystencji

Zostaw fatalne przeznaczenie praw
pogrążonych w morderstwie.

Jaki jest los nieposłusznego
demencji władzy
która ma tylko szał zabijania?

Jak myślisz, komu jesteś nieposłuszny

Kiedy twoje ciało oddziela się od pustyni strachu
gdzie jest pogrzebany świat?

PROJEKT „O KOMPOZYCJI” THOMAS BRADLEY (AUSTRALIA)

Część I: „Kompozytorzy” (film)

„Kompozytorzy” Thomas Bradley
Performans – Thomas Bradley
Koncept / Kostiumy – Thomas Bradley
Film – Julia Gat
Asystent kamery – Laurent Eyckermans
Edytowano przez Thomas Bradley i Julia Gat
Konstrukcja kostiumów – Wim Muyllaert
Flim realizowano w Studio CityGate, Brussels BE 2019.

Ten krótki film nie ma tematu jako takiego. Jego istotą jest sama kompozycja, a strukturę tworzą cztery akty: objawienie, praca, spektakl i wyjaśnienie. Ścieżkę dźwiękową stanowi kilka kompozycji z Fausta Gounoda. Każdy Akt przedstawia własnych bohaterów i odrębną fabułę; jeden z mężczyzn występuje w kilku różnych przebraniach. Wciąż powtarza ten sam materiał choreograficzny w odmiennych kontekstach jak niezadowolony intelektualista. W konwencjonalnej kulminacji, mniej więcej w dwóch trzecich, pojawia się dialog. Nie wiadomo kto mówi, a kto jest mówiony. Mężczyzna kontynuuje swój taniec, ubierając się na ważne wydarzenie.

Część 2 – performans: “Wdzięk”

“Wdzięk” Thomas Bradley

Tancerz wie, że tematem Tańca nigdy nie może być nic innego niż sam taniec. Akceptuje jego bezsensowność, ale mimo to porusza się z wdziękiem. Tańczyć w ten sposób to funkcjonować w Prawidłowy/Odpowiedni sposób. Jeśli tancerza porywa napięcie tej bezsensowności i oczywistego potencjału, to znalazł dla siebie niemożliwe zadanie do wykonania. Wdzięk to nazwa nadana tej iteracji takiego zadania; wykonać taniec butoh zgodnie z oczekiwaniami butoh.

Część 3 – Q&A Z THOMASEM A. BRADLEYEM

Czytanie fragmentów tekstów Czym jest choreograf? i Dance can never be: a short story of Experience Thomasa A. Bradleya. Następnie Q&A i rozmowa, którą poprowadzi Justyna Stanisławska (Taniec Subiektywnie).