Premiera „Terytorium” – opowieści o tożsamości

07-11-2024

Teatr Tańca Zawirowania zaprasza na premierę swojego najnowszego spektaklu „Terytorium” w choreografii Karoliny Kroczak. Pokaz zaplanowano na 10 listopada 2024 r. o godz. 19.00 w Centrum Teatru i Tańca Zawirowania (Al. Jerozolimskie 181, wejście B1). Spektakl o potrzebie definiowania swojej tożsamości w perspektywie czasu i przestrzeni. Tańczą: Elwira Piorun, Magdalena Agata Wójcik.

O SPEKTAKLU:

„Terytorium” Teatr Tańca Zawirowania
Koncept i choreografia: Karolina Kroczak
Wykonanie: Elwira Piorun, Magdalena Agata Wójcik
Muzyka: collage
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, Fundacja Scena Współczesna
Zdjęcia do materiałów promocyjnych: Gregor Konarski
Czas trwania: 55 minut

„Terytorium” to spektakl o potrzebie definiowania swojej tożsamości w perspektywie czasu i przestrzeni. Bohaterki poszukują gwarancji kontroli nad sobą, innymi i wspólnym terytorium. Próbują opowiedzieć swoje autentyczne historie własnym głosem – rywalizując o dominację perspektywy. To spektakl o różnorodnych strategiach ekspansji, które każde pokolenie podejmuje na swój sposób, a także o kulturze, która każe myśleć, że czasu i miejsca jest coraz mniej. Terytorium to przestrzeń napięcia pomiędzy zanikaniem, zacieśnianiem i zmniejszaniem, a tym co nieustannie się poszerza i zagarnia.

Na scenie zobaczymy dwie kobiety, które nie tylko rywalizują o uwagę widza, ale także zmagają się z własnym obrazem doskonałości, który przemija, lub któremu nie mogą sprostać. To historia o tych z nas, które nieustannie poddają się presji pytań o to co i kiedy powinny zrobić, aby poczuć się “odpowiednie”. W odpowiedzi na pytanie “Kiedy…?” odnajdujemy siebie w morderczych ćwiczeniach, nieustannych nadgodzinach w pracy, kompulsywnych zakupach, seksie, restrykcyjnych dietach lub w ciastkach, którymi się objadamy kiedy nikt nie patrzy. To także opowieść o szaleństwie, o które się ocieramy będąc pomiędzy kontrolą i dyscypliną a nieograniczoną wolnością i zachłannością.
Terytorium podejmuje zagadnienie kruchości istoty ludzkiej wobec czasu i przemijania. Ponad wszystko jest to historia o pragnieniu poczucia sensu swojego istnienia.