Pokaz „Blisko” w Sieci Scen Prezentacyjnych

11-12-2023

Centrum Teatru i Tańca Zawirowania zaprasza na spektakl w Sieci Scen Prezentacyjnych. 13 grudnia 2023 r. o godz. 19.00 w Teatrze Studio (PKiN, pl. Defilad 1) w Warszawie zobaczymy spektakl „Blisko”.

O SPEKTAKLU

„Blisko”
Choreografia w ścisłej współpracy z tancerzami: Tomasz Ciesielski
Taniec: Natalia Kladziwa, Paweł Urbanowicz, Katarzyna Leszek, Radosław Lis
Muzyka: Piotr Matula
Reżyseria światła: Radosław Lis
Kostiumy: Nikola Fedak
Produkcja i koordynacja: Joanna Stasina
Produkcja: Fundacja Nowszego Teatru / Teatr Nowszy
Koprodukcja: Kielecki Teatr Tańca
Współorganizator: Lubelski Teatr Tańca
Premiera: 12 listopada 2021, Kielce
Spektakl powstał w ramach Programu Przestrzenie Sztuki, który jest finansowany ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, realizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Partnerem projektu jest Uniwersytet Łódzki

Bliskość drugiego człowieka ma ogromny wpływ na nasze życie. Zbyt duże zbliżenie się może być przejawem agresji, a zbyt małe oznaką chłodu i braku troski. Nigdy jednak nie pozostajemy obojętni wobec bliskości drugiego człowieka, bez względu na to, jaka ona jest. Spektakl BLISKO to poszukiwanie różnych jakości bliskości, które kształtują się formowane przez indywidualne potrzeby, ale też konkretny moment, w którym zbliżamy się do kogoś. Właśnie czas – mierzony w spektaklu przez wahadło i powiązaną z jego ruchem muzykę – jest kluczowym narzędziem, które kształtuje choreografię i osadzone w niej relacje pomiędzy performerami.

Każdy z nich kreuje na scenie inne doświadczenie bliskości lub jej poszukiwania. Przyglądają się sobie, a ich działania krzyżują się wytwarzając nowe konteksty, szanse i wyzwania w zbliżeniu się do drugiej osoby. Pomiędzy nimi cały czas obecne jest wahadło ze swoją zwierciadlaną powierzchnią, w której przeglądają się tak wykonawcy jak i widownia. Stalowa kula – wahadło Foucaulta – jest także symbolem nieubłaganego upływu czasu, który wykrzywia się naginany przez przestrzeń. W podobny sposób kula pozwala na scenie pracować z czasowością działania, byciem we wspólnym rytmie, który warunkuje tempo i dynamikę zbliżeń między ludźmi lub bycia we własnej mantrze. Interakcja z kulą i poprzez kulę z partnerami na scenie jest kontekstem pozwalającym eksplorować, jak bliskość koreluje się z czasem.
Wykorzystanie kuli jest rozwinięciem poszukiwań rozpoczętych w monodramie Martyny Jagodyńskiej pt. „e – obecność” w choreografii Ciesielskiego.

Organizatorem Sieci Scen Prezentacyjnych jest Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Dofinansowano ze środków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.